نشانی ات را گم کرده ام

از مادرت پرسیدم

گفت : قطعه 62 ، ردیف اول ...

آمدم

و یادم آمد میگفتی :

قطعه همان غزل است

اگر سر نداشته باشد

تو هم غزل بودی

قطعه ... قطعه ...

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند

کسانی هستند که هرگز تکرار نمیشوند

آدم هایی هستند که مهربانی نگاهشان در چشم

هیچ انسانی پیدا نیست

و باور کن تو

همانی

مولای من کجایی سراغت را از کدامین کوچه بگیرم چند جمعه دیگر باید انتظارت را بکشم

از کدامین افق طلوع خواهی کرد کنار کدام جاده منتظرت بمانم بیا که جمعه های بی تو لطفی ندارد

هیچ انتظاری زیباتر از انتظار امدن تو نیست بیا و مرا از این انتظار رهایی بخش مولای من کاش بودی

میدانی که زمزمه های دلتنگی من با امدن تو پایان میرسد و شبنم چشمانم به گلهای پژمرده

طراوتی دوباره میدهد تو رفتی و من مانده ام و یک عالم دلواپسی تو رفتی و انتظارم را به جاده ها

پیوند زدی جمعه هایمان رنگ انتظار به خود گرفته اند و چه دشوار است در انتظار تک سوار ارزو ها

ماندن ای حضور پاک و روشن قلبم به تپش افتاده و انتظار دیدارت را می کشدبیا و چشمان منتظرم

را از چشم انتظار رهایی بخش و مردم را از کابوس انتظار رها کن و دلم را

به افق روشن میعاد گاه ظهورت راهی کن برای جمعه های پر از انتظارم بیا

مولای من مثل تو در هیچ جای دنیا یافت نمی شود

تو بهانه ای برای شکستن بغض های دلتنگی و تنهایی ام هستی تا کی باید تو را

در لا به لای رویاهای شیرین جستجو کرد چند بهار دیگر باید بدون حضور تو به خزان برسانم تو را

به شمیم یاس های کبود بیا که دیگر طاقت چشم انتظاری ندارم

بیا مولا که هتک حرمت کردند حریم حجر ابن عدی را شکستند بیا مولا که گفته اند هدف

بعدی شان عمه جانتان حضرت زینب (س) است بیا مولا ببین یاران با وفایت اماده اند تا دررکابت باشند بیاو

چشم همه دشمنان را کور کن و به همه انها بفهمان که ما شما را داریم و رهبری معظم که اگر

ایشان دستور صادر کنند ارتش دنیا نتوانند که جوابمان را بدهند

اللهم عجل لولیک الفرج

دعا پشت دعا برای آمدنت

گناه پشت گناه برای نیامدنت

کدام آخر ؟

آمدنت یا نیامدنت ؟

( یا صاحب الزمان )

اگه یه روز بغض گلوت رو فشرد

بهت قول نمی دم که ... میخندونمت

ولی میتونم باهات گریه کنم !

                                   اگه یه روز خواستی بری ،

                                  - حتما خبرم کن

                                  قول نمی دم که ازت بخوام وایسی

                                  اما میتونم با هات بدوم !

اگه یه روز نخواستی به حرفای کسی گوش کنی

خبرم کن ... قول می دم ساکت باشم

                                                        امّا 

                                                        اگه یه روز سراغم رو گرفتی و خبری نشد ...

                                                        سریع به دیدنم بیا ...

                                                        حتماً بهت احتیاج دارم ...

تقصیر تو نبود

خودم نخواستم چراغ - قدیمی خاطره ها

خاموش شود

خودم شعرهای شبانه اشک را

فراموش نکردم

خودم کنار - آرزوی آمدنت

اردو زدم

حالا نه گریه های من دینی بر گردن تو دارند ،

نه تو چیزی بدهکار به من

با سلام خدمت دوستان گرامی

وقفه ای طولانی در نوشته هایم ایجاد شد از همه شما دوستان گرامی عذر خواهی میکنم و روز معلم را با 2 رو تاخیر به تمامی معلمین عزیز و زحمت کش تبریک میگویم و دست همه آن مهربان ها رو از دور میبوسم

اولین روز دبستان بازگرد

کودکی های قشنگم بازگرد

کاش میشد باز کوچک میشدیم

لااقل یک روز کودک میشدیم

یاد آن آموزگار ساده پوش

یاد آن گچ ها که بودش روی دوش

ای معلم یاد و هم نامت بخیر

یاد درس آب و بابایت بخیر

ای معلم ای دبستانی ترین احساس من

بازگرد این مشق ها را خط بزن

شهید گمنامی که در اردیبهشت 91 در پردیزه علوم پزشکی کرمان دفن شد شناسایی شد .

پدر شهید : در زمان خاکسپاری شهید در سفر حج بودم و بعد از بازگشتم برادرزاده ام اظهار داشت مادر شهید را خواب دیده که گفته است فرزندمان در همین نزدیکی هاست.

بعد از پرس و جو متوجه شدیم که در دانشگاه علوم پزشکی شهید گمنامی دفن است و اطلاعاتی که بر روی مزار ان شهید حک شده با اطلاعات شهادت فرزند ما مطابقت دارد بعد از این ماجرا به بنیاد شهید و امور ایثارگران مراجعه کردم و انها مرا به بنیاد حفظ اثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس معرفی کردند و انها هم بعد از شنیدن این ماجرا از ما خواستند برای شناسایی هویت ان شهید ازمایش DNA بدهیم . عاقبت بعد از ماه ها انتظار در 22 اسفند ماه جاری مشخص شد شهید گمنام همان حمید ادیبی فرزند ماست . 

در اخر جالب است بدانید مزار فعلی شهید محل بازی و رفت و امدش در زمان کودکی و نوجوانی اش بوده است امید است که مورد شفاعت شهدا در اخرت قرار گیریم .

یادش بخیر امتحان امار اخرین امتحانم بود که بعد از اون باید اماده سفر زیارتی مشهد میشدم زیاد خونده بودم اما سر امتحان بکل مطالب یادم رفته بود مراقبمون از مسئولین اموزش نبود نگهبان سر در دانشگاه بود همه از ایشون حساب میبردن سر جلسه ترس داشتن تقلب کنن اما بنده خدا گفت ازادید که هر کار دوس دارید انجام بدید اما وقتی کسی اومد همه ساکت باشید ما هم ذوق زده به هم دیگه کمک کردیم امتحان 15/5 نمره داشت و من با معلومات خودم و کمی هم کمک بچه ها امتحان رو دادم موقع نمره ها زنگ زدم به استاد تا نمره ام رو بگیرم گفت 15 گرفتی من باورم نشد اون موقع مشهد بودم و خداروشکر کردم و با خوشحالی به سفرم ادامه دادم یادش بخیر

به نظر شما میشه ادما رو از روی ظاهرشون شناخت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

یادش بخیر دوره کاردانی چقدر شر بودیم

سر درس و سر همه چیز یا اون روزی که استاد گفت کاش همه سر کلاس بودن

تا من یکجا برای همه حرف میزدم

و من گفتم ایرادی نداره استاد شما بگید ما ضبط میکنیم بعد برای بچه ها پخش میکنیم

چقدر واسه من جذبه بکار برد اما اخرش من ساکت نشدم و حالا تو دوران کارشناسی

با همون استاد درس دارم و با هم یاد خاطرات میکنیم یادش بخیر

یادش بخیر ولی من هنوز همون شر دیروزم